Mellony Slag kreeg dit jaar het slechtst denkbare nieuws. Na een epileptische aanval bleek ze een hersentumor te hebben. Op oudjaarsavond komt haar laatste wens uit: een groot ‘levensfeest’ met een optreden van haar favoriete zanger. Onder het motto ‘Leef vandaag, want morgen is je niet beloofd’.
Haar verhaal begint op 23 april. Mellony Slag, een alleenstaande moeder van 30 jaar uit Leeuwarden, heeft met haar tante een dagje gewinkeld als ze op de terugweg plotseling de controle over het stuur verliest. Haar tante grijpt in en brengt de auto tot stilstand.
,,Ik was even helemaal van de wereld en had een heel raar gevoel vanuit mijn benen.’’ De hoofdpijn en misselijkheid die opkomen, verergeren alleen maar als ze thuis is. Haar ouders komen en bellen de hulpdiensten.
Een ambulance brengt haar naar het UMCG in Groningen waar aanvankelijk wordt gedacht aan een hersenbloeding. Een MRI-scan wijst vier dagen later echter uit dat er een 3,5 centimeter grote tumor in haar hoofd zit. Maar geen paniek, het ‘zwellinkje’, zoals de arts het eerst omschrijft, zit op een gunstige plaats en is operabel.
Ook Mellony is optimistisch. ,,Ik dacht: in het slechtste geval moet ik bestraald worden, dat doen we dan maar. Het ergste vond ik eigenlijk dat mijn haar werd weggeschoren voor de ingreep.’’
Grote snacklust
De operatie op 30 mei verloopt goed; na afloop spreekt de geboren en getogen Liwwaddense opeens Fries. ,,Goeiemiddei, jim ek hjir?’’ (Goedemiddag, jullie ook hier?). Ook heeft ze een ontzettende snacklust, dus snellen haar ouders naar de dichtstbijzijnde McDonald’s om een hamburger te halen.
Tien dagen later volgt de uitslag van het weefselonderzoek door de patholoog. Het is niet goed, sterker nog: het is de slechtst denkbare uitkomst. Toch een kwaadaardige tumor. ,,Dit kan echt niet, ik heb Vinny’’, reageert Mellony, verwijzend naar haar vierjarige zoontje. Hoe lang ze dan nog heeft? Een paar maanden tot een paar jaar, antwoordt de professor. ,,En dan sta je buiten met allemaal kankerboekjes in je hand.’’
In de auto terug naar Leeuwarden is iedereen stil. De 30-jarige vrouw kan amper geloven wat ze zojuist te horen heeft gekregen. ,,Ik heb zo’n mooi leven, met die kleine, een lieve familie, een fijne vriendengroep. Als we uitgaan, proosten we altijd op het leven. Op onze gezondheid, dat onze ouders er nog zijn.’’
Op een zomerdag, als ze met haar vriendinnen bij haar ouders in de tuin zit, gaat het over haar einde. Hoe ze dat voor zich ziet. De naam van Frank van Etten klinkt al gauw. De volkszanger uit Apeldoorn, met zijn pakkende teksten over het leven, is haar grote idool.
Crowdfundingsactie
,,Maar ik vond het zonde dat ik het zelf niet zou meemaken als hij komt zingen op mijn uitvaart.’’ Het idee ontstaat om een ‘levensfeest’ te organiseren op 31 december. Moeder Diana (54) mailt Van Ettens boekingsbureau, en krijgt direct bericht terug: Frank is niet te boeken op oudjaarsdag. Maar ze laat zich niet ontmoedigen en begint, achter Mellony’s rug om, een crowdfundingsactie. ,,Dat feest moet er komen, hoe dan ook’’, vindt Diana.
Moeder en dochter zijn twee handen op één buik; Diana gaat mee naar alle ziekenhuisafspraken. ,,De ene keer troost ik haar, de andere keer zij mij’’, vertelt de vrouw die recent een foto van haar enige dochter op haar arm liet tatoeëren.
Binnen 24 uur zamelen ze meer dan 10.000 euro in. En dan neemt de zanger persoonlijk contact op via Facebook: hij komt zingen, kosteloos. Mellony weet niet wat ze hoort. ,,Ik kon alleen maar huilen.’’ Ook worden ze benaderd door de stichting TuTu, die zich ten doel stelt om ongeneeslijk zieke ouders te helpen bij het maken van blijvende herinneringen voor hun kinderen. Die regelt onder meer een fotograaf voor het levensfeest.
Vrolijk in de kroeg
We spreken elkaar in Mellony’s flat in Camminghaburen, de wijk waar ze opgroeide. Vinny, een vrolijk ventje met blond haar, drentelt om ons heen met zijn loopfietsje. ,,Ik vind het heel moeilijk om het er met hem over te hebben. Wat moet je vertellen aan een kind van vier? Maar hij krijgt heel veel mee’’, zegt zijn moeder.
Ze is doorgegaan met haar leven, zo goed en zo kwaad als dat gaat. ,,Soms sta ik ook gewoon vrolijk te doen in de kroeg. Sommige mensen vinden dat raar, maar ik hoef het ook niet de hele tijd over mijn ziekte te hebben.’’ Haar naderende dood blijft een onwerkelijk idee. ,,Ik kan me niet voorstellen dat ik straks in de kist lig.’’
Fysiek gaat het ,,op en af’’. In een paar weken viel ze 18 kilo af. ,,Ik heb gewoon geen eetlust.’’ Eens in de vier weken heeft ze een chemokuur van vijf dagen, om de kankercellen af te remmen. Een driemaandelijkse MRI-scan moet duidelijk maken of de tumor is teruggekeerd.
Zo nu en dan probeert ze een paar uurtjes te werken, in de tandartspraktijk vlakbij het Leeuwarder centrum. ,,Maar vaak ben ik na een paar telefoontjes al kapot’’, vertelt de tandartsassistente. Het is een hecht team, haar collega’s voelen als familie, dus was ze vorige week net als altijd bij het jaarlijkse kerstdiner. ,,Dan heb je even wat ander praat, dat geeft wat afleiding, dat was fijn.’’
Bankje voor de exen
Het is een beladen verhaal, maar Mellony vertelt het beheerst, zonder een traan te laten. Misschien omdat ze het al veel vaker heeft verteld, maar ook, zo zegt ze zelf, omdat ze van het nuchtere type is. ,,Soms maken we ook wel grapjes over de uitvaart. Met mijn vriendinnen bijvoorbeeld, dat ze een bankje moeten neerzetten voor mijn exen’’, lacht ze.
Ten tijde van het interview is het nog anderhalve week tot aan het feest dat als thema gold & glitter heeft. Alles is geregeld: de kantine van VV Nicator die gratis beschikbaar wordt gesteld en versierd, de kapperafspraak voor Mellony, de oliebollen en de champagne, het vuurwerk en de muziek. Naast Van Etten treden nog zeven Leeuwarder artiesten op. Er worden 120 mensen verwacht. ,,Maar misschien worden het er ook wel 150.’’
Mellony heeft er heel veel zin in, al voelt het ook dubbel. ,,Ik vind het bijzonder om het uiteinde met mijn vrienden en familie te vieren. Het wordt ook een jankavond, maar ik ben blij dat ik dit kan doen.’’ En het hoogtepunt, het lied ‘Ik leef vandaag want de morgen is mij niet beloofd’ van Van Etten, zal Mellony luidkeels meezingen.
